وطن امروز: جنگ گریز ناپذیر است| وضعیت امروز به خاطر بیپاسخ گذاشتن ترور اسماعیل هنیه است
رویداد ۲۴| «وطن امروز» در یادداشتی با عنوان «گریز از جنگ، جنگ گریز ناپذیر» اتفاقات اخیر یعنی حمله رژیم صهیونیستی و شهادت سیدحسن نصرالله را نتیجه بیپاسخ گذاشتن ترور اسماعیل هنیه دانسته و نوشته: «قدمی بزرگ از طرف رژیم صهیونیستی علیه تمامیت مقاومت که به ۲ اعتبار انجام گرفته است: الف - اطمینان رژیم صهیونیستی از همراهی و حمایت دولتهای غربی با محوریت ایالات متحده آمریکا، ب - اطمینان این رژیم از فقدان اراده سیاسی معنادار برای پاسخ دادن به اقدامات خصمانهای که علیه ایران و محور مقاومت انجام میدهد. اگرچه ما عادت کرده ایم که مورد اول را برجسته و درباره آن صحبت کنیم، اما چیزی که بیش از مساله دیگری باید به آن پرداخته شود همین مساله دوم است: در روابط بینالملل تنها به دولتهایی احترام میگذارند که از توانایی و اراده لازم برای وارد شدن به جنگ برخوردار باشند.»
حمید ملکزاده، یادداشتنویس وطن امروز در ادامه نوشته: «خویشتنداری موضعی سیاسی از طرف دولت در مقابل یک دولت مشروع دیگر است؛ یعنی موضوع روابط میان دولتهایی است که اصل مشروعیت حیات یکدیگر را پذیرفتهاند. با وجود این برای حلکردن مسائلی که درباره منافع واقعی خود دارند، فرصتی دوباره به دیپلماسی میدهند تا از این طریق رابطه میان خود را به عنوان اعضای مسؤولی در محیط بینالملل تنظیم کنند. بحث درباره خویشتنداری در غیاب شناسایی وجودشناختی طرفین موضوعیت ندارد.»
وی افزوده است: «وقتی رژیم صهیونیستی ضمن زیر پا گذاشتن همه خطوط قرمزی که میتوانستیم تصور کنیم، رئیسدفتر سیاسی حماس را در تهران، در پایتخت مقاومت ترور کرد، ما به شکل بیمعنایی از خویشتنداری صحبت کردیم. خویشتنداری در آن زمان تنها وقتی معنایی سیاسی داشت که دولت ایران از موضع بالا اعلام میکرد تنها ۱۰ روز یا مثلا ۱۵ روز برای اعلام آتشبس کامل در سرزمینهای اشغالی به طرف صهیونیستی فرصت میدهد و اگر بعد از آن از عدم امکان دستیابی به آتشبس مطمئن شد از حق خود برای پاسخ دادن به اسرائیل استفاده خواهد کرد. خویشتنداری در معنایی که بعد از ترور هنیه در تهران مشاهده کردیم تنها یکجور بیعملی ناشی از کجفهمی درباره معنای سیاسی لغات و اصطلاحات بوده است. من میتوانم بدون اینکه بیمی از اشتباه داشته باشم اقدام ارتش رژیم صهیونیستی برای حذف فیزیکی فرماندهان مقاومت لبنان و دبیرکل حزبالله لبنان را به عنوان دلیلی برای درستی ادعاهای خودم مطرح کنم.»
وی با تاکید بر اهمیت وفاق در سیاست داخلی، دوستی و وفاق و مدارای با داشمن امری در چارچوب مرزهای دولت دانسته و نوشته: «با پایان گرفتن حدود جغرافیایی دولت این نه قانون، اخلاق یا ادبیات کهن و سنت دیرینه مهربانی، بلکه اصل اجتنابناپذیر جنگ است که بر روابط دولتها حاکم است. از این جهت صلح تنها وقفهای کوتاه در میانه جنگهای بزرگ است. صلح وقفهای ناشی از نظمی است که دولتهای پیروز در آخرین جنگ بزرگ ایجاد کردهاند. وقفهای برای بازسازی قدرت نظامی تا آغاز جنگی دیگر. صحبت کردن از دوستی در چنین محیطی، اگر پوششی برای حقنه کردن منافع دولتها نباشد، یکجور اخلاقگرایی بیمعنا و غیرسیاسی در محیطی نامناسب است.»
پس محمل نویسی و مزخرف گویی را متوقف کن و همین امروز خودت و همه ارازل و اوباش مثل خودت راهی لبنان شوید